Каб знайсці адказы, мы правялі анлайн-апытанне 512 чалавек і параўналі вынікі з іншымі даследаваннямі. Пасля чаго прааналізавалі, як калектыўная траўма ўплывае на ўспрыманне рэжыму – і якія тэндэнцыі відаць цяпер.

Галоўныя высновы:

1. Беларускі рэжым – гэта прыклад аўтарытарнага “мэнэджара траўмы”. Ён умела сумяшчае ролі “апекуна” і “прыгнятальніка”, сістэматычна выкарыстоўваючы калектыўную траўму як адну з ключавых прылад кіравання перш за ўсё ўнутры краіны.
2. У адносінах паміж уладай і грамадствам статус “ахвяры” з’яўляецца цэнтральным. Менавіта прыняцце або адмаўленне гэтага статусу вызначае, якая з роляў рэжыму – “апякун” або “прыгнятальнік” – выходзіць на першы план.
3. Сучасная дынаміка дэманструе ўзмацненне кампанента “прыгнятальніка”. Гэта ставіць пад сумнеў здольнасць рэжыму падтрымліваць трывалы кампраміс з грамадствам і тым самым падрывае аснову ягонай сацыяльнай легітымнасці.

Чытайце вынікі даследавання цалкам!

Запампаваць PDF:

• Вобраз беларускага рэжыму: агрэсар ці апякун? (pdf)
• Perceptions of the Belarusian Regime: Aggressor or Protector? (pdf)